We hebben de verjaardag van Coleta feestelijk gevierd en het was ook onze laatste Walk4U teamvergadering. Coleta woont op de Amsterdamse Wallen, en om binnen te komen moet je langs een bordeel waar de mooiste meisjes van de gracht zitten.
Het was heerlijk weer, op het platje dat net helemaal opgeknapt is door Opaatje, hebben we het glas prosecco geheven op al onze gulle sponsors, de 2000 euro grens en onze teamcaptain.
Er zijn nog wel wat puntjes die hun i zoeken. Allemaal regeldingetjes. Van Oxfam hebben we lange checklists gekregen, het lijkt hier en daar wel een schoolkampweekend.
We krijgen een tracker aan onze schoen, daarmee kunnen we gevolgd worden. Fraude moet op alle manieren voorkomen worden.
Heel kinderachtig, maar soms word ik daar een beetje balorig van. Omdat ik jaren op kostschool gezeten heb, en een heftige puber was, zoek ik onmiddellijk naar ontsnapping. Op de Veluwe heb je huifkarren. Waarom dan niet zo’n kar geregeld waarmee we ons één traject (zeg tussen checkpoint 8 en 9 wat het zwaarste deel van de route schijnt te zijn) 10 kilometer liggend laten verplaatsen en de tracker laten denken dat we lekker aan het stappen zijn? Nu, dit plan was wel een kolfje naar de hand van de overige leden van het team en we hebben waanzinnig gelachen. Maar teamcaptain Coleta grijpt op een goed moment gedecideerd in, ze is niet voor niets onze Friezin. En Friezen houden niet van gesjoemel. Er zal zich geen huifkar met dichte gordijntje en heerlijke ligbedjes over de zandwegen van de Veluwe voortbewegen met Karin als koetsier.
Frits heeft bedacht dat we twitterend de Veluwe over zullen trekken met een volgsysteem gekoppeld aan Google Maps. Dus met huifkar zou al helemaal niet kunnen want dan kun je gewoon zien dat daar een gele kar rijdt. Dat zullen we onze sponsors echt nooit aan durven doen!
Precies over twee weken, of wel 14 dagen, is het uur van de waarheid en staan we klaar voor de start.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten